wtorek, 5 października 2010

Rozmowa

W drodze do pracy. Szybko, szybko. 8:54. Sześć minut do punktu zero, a tu jeszcze droga daleka. Ale co to? Po drugiej stronie spotkanie. Rozmowa. Przystawanie. Rozglądanie się z ręką w kieszeni. W słonku. O drogę pytają? Nie. Znają ją dobrze. Znajoma czy przygodna? Gadają dłuższą chwilę. Minutę. Dwie. A czas leci. Czas lecieć.


Pogoda: Podrygi złotej jesieni. Rano 2 stopnie, potem 14. Słońce
Autor: o

2 komentarze:

  1. koproza5 października 2010 18:42

    Yo Stefan. Świetne. Ten gostek ze sprzetami jak rzeźba. Zamurowany. Sam zaskoczony rozmowa tych dwojga. Tam w drugim planie tez się dzieje. Sloneczko relaks na ławeczce.
    Czas leci. Czas lecieć. Boskie.
    Btw. Witanie na bloggerse.

    OdpowiedzUsuń
  2. stefan7 października 2010 15:17

    Dzieki, Pery. Ostatnio słabo idzie troche. Chyba dlatego że się za bardzo chce. Najlepiej na luzie być

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)